Ik ben een vrouw die aardig wat meegemaakt heeft. Ik was al jong verliefd en was gek op een jongen die helaas nooit wat voor me deed. Hij was vaak lui en dat is iets waar ik dus niet tegen kan. Ik voel me er nog rot over als ik er nu over schrijf maar het is gewoon zo dat ik alles altijd maar zelf op moest lossen omdat hij te lui was. Ik heb dat uiteindelijk maar uitgemaakt want had hier echt geen zin meer in. Een paar jaar later tref ik een leuke man die ik nog wel van vroeger kon in onze kinderjaren en klikte het heel goed. Hij was een kind van gescheiden ouders en ook zijn moeder was in de steek gelaten op een akelige manier. Haar man had een ander getroffen en is zonder wat te zeggen naar Curaçao vertrokken. Een hele laffe daad waar je als kind nooit overheen komt volgens mij. Het voelde zo goed met hem en bouwden we samen een beetje toekomst op. Dan heb ik het over de jaren 90. We hadden nog geen computers of mobieltjes toen we net bij elkaar kwamen, dat hebben we samen ook allemaal meegemaakt. Hij was een echte computernerd en vond daar uiteindelijk ook zijn werk in waar hij zich helemaal in uit kon leven. Ik voelde me in het begin niet zo heel erg tot hem aangetrokken maar uiteindelijk ik toch heel erg verliefd op hem werd. Na twee jaar vroeg ik hem ten huwelijk en antwoorde hij ja ik wil wel maar vind het doodeng en logisch want hij had zijn vader van de één op andere dag niet meer gezien.
We waren getrouwd, het was een mooie dag en zijn getrouwd op een boot. Het was een mooie dag in mijn leven en hadden we een hotelovernachting in een luxe hotel. We hadden een fijne huwelijksnacht en ging het ook voor een lange tijd heel leuk. We hadden een lange tijd een huis gehuurd wat wel heel erg duur werd en wou ik graag een huis kopen. Ik had ook altijd werk bij de Postbank en kon een goede hypotheek regelen. We verhuisden naar een oud huis waar veel aan moest gebeuren en toen we daar woonden begonnen de problemen. Hij stak werkelijk geen hand uit en was de hele tijd moe. Ik wou graag aan het huis werken en schilderde dan zelf maar de boel. Het ging weer wat beter en hebben we ons eerste kindje gekregen. Ik was ook zomaar zwanger nadat we het hadden besloten en liep alles verder heel goed. Ze was geboren en weer stak hij geen enkele keer zijn handen uit de mouwen. Ik was gelukkig sterk en regelde mijn dochter zelf wel. Gelukkig was hij wel aan het werk en zag ik hem niet veel. Ik werd eenzaam en ongelukkig in mijn huwelijk en toch raakten we in contact met een relatietherapeut. Het ging gelukkig weer een paar jaar beter en zorgde hij ook voor ons kindje en kon ik ook weer lekker aan het werk na een tijd in de ziektewet te hebben gezeten. We kregen een tweede kind en weer liet hij me in de steek qua helpen. Het huis was ook nog lang niet af en ik dacht wat is dat toch met hem? Altijd maar het slachtoffer spelen en totaal alleen maar met jezelf bezig zijn, nee dat zit niet in mij!
Kinderen alleen opvoeden
Ik voelde me eigenlijk heel ongelukkig en heb na een tijd de knoop doorgehakt. Mijn dochter was 8 en mijn zoon was vijf jaar oud. Ik hield het echt niet meer vol en ben weggegaan. Ik heb de nodige spullen meegenomen en ben in mijn caravan gaan wonen samen met de kinderen. Ik voelde me vrij en was opgelucht. Na een tijdje kreeg ik een huis in een klein dorp en heb daar zes jaar gewoond. Ook zes jaar mijn kinderen steeds heen en weer naar school gebracht zodat ze niet hoefden te fietsen. Ik was een moeder die er alles voor over had en nu nog hoor! Ik weet dat ik heel goed voor mens of dier kan zorgen alleen als ze het verdienen. De vader van mijn kinderen heeft nooit weer iets van zichzelf laten horen tegen mij. Hij is er wel voor de kinderen, dat heb ik hem nooit afgenomen. Hij is streng en ik dus niet. Ben zelf wel streng opgevoed maar ben iemand die mijn kinderen wel alles heeft gegeven wat hun hartje begeerde. Ik heb mijn kinderen met veel liefde alleen opgevoed en ben nooit weer aan een vaste relatie begonnen. Heb nooit alimentatie gewild en heb het huis aan hem achter gelaten. Jullie zullen wel denken wat dom? Ach ik liet hem in de steek en hij vroeger ook in de steek is gelaten door zijn vader. Ik kon niet meer, was op en wou echt niet meer met hem verder.
Ik heb een hele mooie tijd met mijn kinderen gehad, ben nu alleen sinds 1.5 jaar en doen mijn kinderen het beide heel goed op school. Ik heb ook nooit raar over hun vader gesproken die al 10 jaar met een andere vrouw samenwoont. Mijn dochter is niet zo gek op die vriendin maar wel gek op haar vader. Mijn zoon is wel gek met die vrouw van zijn vader en is er altijd met plezier in de weekenden heen gegaan. De vader van mijn kinderen is heel streng met regeltjes en ik juist niet dus dat was wel moeilijk voor mij. Veel leuke tijden gehad, maar ook moeilijke. Als ik erop terugkijk was het elke dag weer overleven op het werk, eten en lasten te kunnen betalen en twee kinderen toch alles geven wat ze wensten. Tja hoe had ik dat allemaal? Het is gelukkig goed gekomen. Mijn dochter heeft de HBO gehaald en kon gelijk aan het werk in de communicatie Hrm gebeuren. Mijn zoon is een computerman en leert voor multimedia vormgeving waar hij ook al een baan in heeft en overdag zijn school ook nog eens doet. Ze komen er beide wel en hebben beide een stabiele relatie. Ik heb het dan toch goed gedaan.
Nu is het gewoon heel moeilijk een relatie te hebben, ik kan me niet binden en wil alleen zijn. Heb wel weer geprobeerd hoor het met een man gezellig te hebben maar jullie hebben vast wel gelezen wat ik dan weer meemaak na mijn kinderen opvoeden. Het met een narcist aanleggen, poeh heel hartverscheurend en ben er nog van aan het herstellen. Wie weet ooit? Groetjes van een zelfstandige, sterke ietwat eenzame vrouw.
