Tja wat moet ik daar nu mee? Mijn zusje is zwanger geraakt van mijn man. Ik ben heel blij voor haar want ik kon geen kinderen krijgen, maar werd toch wonder boven wonder zwanger! Een heel verdrietige periode maar mijn man is zo gek op mij en houdt veel van mij. Hij gaat me nooit verlaten heeft hij gezegd maar wat moet ik? . Ik heb jaren en jaren geprobeerd zwanger te worden en werd ik zwanger van een dochtertje. Het is allemaal heel triest verlopen, mijn kindje werd doodgeboren en viel ik als een blok in elkaar. Ik zag het allemaal niet meer zitten en stootte mijn man keer op keer af en was ik niet aardig voor hem dat weet ik. Hij steunde me in alle tijden en wilde ik graag weer zwanger worden
Hoe zal ik ooit met deze situatie om kunnen gaan? Ik voel me wel heel erg vervelend en ben daardoor gevlucht. Ik ben zonder afscheid te nemen stiekem verhuisd naar een ander land en wil daar een nieuw leven beginnen. Ik kan nooit weer hem vertrouwen als hij met mijn zus naar bed is gegaan? Ik voelde me ziek, beroerd en misselijk en heb ik het nooit kunnen verwerken dat zij wel zwanger kan worden en ik niet! Misschien ligt het wel helemaal niet aan mij maar wordt gewoon nooit zwanger tenminste dat dacht ik.
Mijn zusje werd zwanger van mijn man
Ik ben namelijk verhuisd naar Canada en ben toch zwanger geraakt van een hele leuke en lieve man die ik ontmoet heb in de bar waar hij eigenaar van is. Ik ben zo hartelijk ontvangen in een heel klein dorpje ergens in Canada en werd eigenlijk gelijk verliefd. Ik kon het niet laten om dit allemaal even kwijt te moeten. Het kan ook mooi gaan in het leven als je voor jezelf kiest. Het is in ieder geval heel erg fijn om zwanger te zijn en voel ik me de meest gelukkige en dankbare vrouw die er bestaat. Ben lang verdrietig geweest en vond ook dat ik meer geluk verdiende dan een overspelige man die mij belazerde met mijn bloedeigen zus. Ik ben niet boos op hem maar voelde me in Nederland eigenlijk een blok aan zijn been met mijn verdriet om ons doodgeboren kindje. Maar de wonderen waren gelukkig de wereld nog niet uit dat ik zwanger werd in Canada en stress je duidelijk weerhoudt van zwanger worden. Ik ben zo blij en gelukkig dat mijn zwangerschap zo mooi is verlopen en dat ik natuurlijk er wel over in zat dat het allemaal goed zou komen? Maar ik hield het vertrouwen, geloofde in ons geluk en heb me er die negen maanden prima doorheen geslagen.
Ik ben inmiddels bevallen van een kerngezonde dochter samen met mijn man Jack. Mijn droom is uitgekomen, ik heb nu mijn eigen gezinnetje. Vrouwen, durf zelfstandig te zijn, zoek je geluk en wees niet afhankelijk van een man!
Liefs van een hele gelukkige moeder die voor haar eigen leven heeft gekozen.
Heb zoiets ook meegemaakt. Heel ontroerend om te lezen